เทศบาลตำบลแสลงโทน

ตำบลพรสำราญได้รับการประกาศให้เป็นองค์การบริหารส่วนตำบล เมื่อวันที่ 16  ธันวาคม  พ.ศ. 2539

ชุมชนโบราณบ้านพรสำราญ เป็นชุมชนที่มีความเจริญรุ่งเรืองมานานกว่าร้อยปีมาแล้ว จากหลักฐานการขุดพบโครงกระดูกคนสมัยโบราณ และโบราณวัตถุที่เป็นสิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ ในชีวิตประจำวันหลายอย่างจนกระทั่ง พ.ศ. 2508 ได้มีการขุดค้นขนานใหญ่มีผู้นิยมรับซื้อของเก่าไปจัดซื้อถึงที่ นับเป็นการสูญเสียมรดกอันล้ำค่าที่ไม่สามารถประมาณค่าได้ครั้งใหญ่ที่สุด

ลักษณะผังเมืองบ้านพรสำราญ เป็นลักษณะของเมืองเก่า เพราะมีคูน้ำและกำแพงดินล้อมรอบเมือง 3  ชั้น  เป็นชุมชนที่มีความเจริญรุ่งเรืองในสมัยขอมเรืองอำนาจ แต่ด้วยเหตุใดไม่ปรากฏหลักฐานที่แน่ชัดว่าทำไมจึงเป็นเมืองร้างที่ไร้ผู้คนมาอาศัยอยู่เป็นเวลาช้านาน จวบจนกระทั่งได้มี ตาจัน ยายนู พร้อมด้วยบริวาร ได้อพยพถิ่นฐานมาพบเมืองร้าง ณ ที่แห่งนี้ แล้วตั้งหลักปักฐานเป็นชนกลุ่มแรกที่สามารถสืบทราบได้ว่า อพยพมาจากเมืองไผทสมัน(จังหวัดสุรินทร์) เพราะหลบหนีข้าศึกสงครามเมื่อปลายสมัยกรุงศรีอยุธยา จากการถูกข้าศึกชาติลาวรบกวน เนื่องจากชุมชนแห่งนี้มีทำเลที่เหมาะสม สภาพเป็นเนินสูงน้ำ ท่วมไม่ถึง พื้นที่โดยรอบเป็นที่ราบมีลำน้ำไหลผ่าน 2 สายซึ่งเหมาะแก่การเกษตรกรรมอันเป็นอาชีพหลักของชุมชน ต่อมาทำให้มีผู้คนอพยพมาตั้งถิ่นฐานเพิ่มขึ้นอีกเป็นลำดับ จนกลายเป็นชุมชนที่มีขนาดใหญ่ขึ้นตามลำดับ